Frontlines: Fuel of War
Frontlines: Fuel of War speelt zich af in de nabije toekomst. Er is een enorme schaarste aan onder andere olie en de spanningen lopen hoog op. De Russen en de Chinezen gaan een bondgenootschap aan, de Red Star Alliance, en het duurt niet lang voor een aantal Westerse landen ook de handen ineen slaan, de Western Coalition. Op wat een standaard beveiligingsmissie in Turkmenistan moet worden breekt plots de pleuris uit. Soldaten van de Red Star Alliance nemen Westerse troepen onder vuur en de Derde Wereldoorlog barst los. Als speler speel je een van deze Westerse elitetroepen, genaamd de Stray Dogs. Over verscheidene missies zal het je doel zijn de Red Star Alliance te verslaan.
De gameplay van Frontlines is vrij origineel. Anders dan in de meeste shooters is het geen rechttoe, rechtaan gevecht elk level. De levels in de game zijn allemaal opgebouwd uit verschillende fasen en elke fase kent een aantal objectives die je moet halen. In welke volgorde je deze objectives haalt maakt niet uit. Als je ze eenmaal gehaald hebt schuift de frontlinie een stukje op en komen er wat nieuwe objectives vrij. Dit concept kennen we al een beetje van Enemy Territory: Quake Wars, het grootste verschil met die game is dat de vijand nu objectives ook terug kan veroveren. Dit zorgt dat je vrij tactisch te werk moet gaan en zeker niet in vrij onhandige volgordes de objectives moet afwerken, want voor je het weet moet je er een paar opnieuw doen.
Dit concept van spelen geeft verrassend een geweldige oorlogservaring (voor zover oorlog geweldig genoemd kan worden). Het is niet zoals Call of Duty doet geloven dat een oorlog in een rechte lijn door een stad lopen is, met een vijand die geen tegenstand biedt als hij ergens verslagen is. Je zult echt slag moeten leveren om steden en fabrieken in te nemen en onderwijl moet je goed opletten dat de vijand je niet vanachter besluipt en je langzaam insluit. De rest van de game is, wellicht, wat minder realistisch. Alles heeft namelijk ook een bruut sfeertje eromheen hangen. Het is niet voorzichtig strijd leveren zoals we dat kennen van een game als Call of Duty: Modern Warfare, de gameplay neigt veel meer naar Unreal Tournament. De wapens zijn natuurlijk niet zo waanzinnig, maar gevechten zijn wel snel en explosief. Dekking zoeken en rustig vijanden proberen neer te halen is absoluut niet de beste oplossing.
De game speelt op de PC prima. Alles loopt vrij soepel en stukken beter dan de 360-versie die ik eerder onder handen mocht nemen. Wel is het irritant dat de minitank ongelofelijk traag richt. Als je stil gaat staan met dat ding, omdat je even rustig alles overhoop wilt knallen en er verschijnen vijanden achter je, dan duurt het een paar seconden voor je omgedraaid bent. Het voelt heel raar tegen het snelle en soepele richten van de soldaten zelf. Zelfs de normale tanks voelen beter dan dit en richten soepeler. Het is dus vrij raar en soms wel vervelend, maar aangezien je niet hele levels lang een tankje bestuurt is het overkomelijk. Daarbij is de vernietiging die het voertuig achterlaat zo extreem dat je al snel bereid bent te leven met de wat trage controls.
Conclusie
Hetzelfde gevoel dat ik kreeg bij het spelen van de Xbox 360-versie kreeg ik ook bij de PC-versie, maar dan nog wat sterker. Frontlines: Fuel of War heeft het in zich om een fantastische shooter te worden en zou best eens bij de top van 2008 kunnen gaan eindigen. De singleplayer is wat kort, maar biedt meer dan genoeg vermaak. De verhaallijn is ook best in orde en het gevoel bekruipt je ook dat dit een nog niet heel raar toekomstbeeld is. Online wordt het helemaal een feest als we straks met 64 man tegelijk in een level kunnen spelen. Zeker als je bedenkt dat de levels open zijn en je kunt gaan en staan waar je wilt. De objectives die je moet veroveren en verdedigen creëren een fantastische gameplay-ervaring en zullen fans van games als Battlefield en Quake Wars misschien nog wel maanden zoet gaan houden.