GRID

GRID, een semi-vervolg voor Codemasters TOCA Touring Car-serie. Voor mij betekende dit een DiRT, maar dan op de weg met een tof schademodel en flitsende graphics. Eigenlijk dus meer Need for Speed, maar dan realistisch.

Zodra je de game opstart is al snel duidelijk dat het van dezelfde makers komt als DiRT. De game ziet er strak uit, de menuutjes zijn modern, maar lekker simplistisch en de statistiekjes tijdens het laden zijn ook bekend. In het begin van het spel voer je je naam in en kies je uit een enorme lijst met namen diegene die daar het meest op lijkt. Deze zal namelijk gebruikt worden in de game om tegen je te praten. Mijn naam zat er helaas niet tussen, maar wel eentje die er voor 80% op leek.

Vervolgens kom je in je racestal en mag je gaan zoeken welke races je wilt rijden. Je begint natuurlijk klein en dus mag je niet voor jezelf beginnen, maar moet je racen voor andere teams. Hiermee haal je geld op, waarmee je uiteindelijk je eigen renstal kan beginnen.
De previewbuild die ik speelde was helaas nog verre van af, waardoor de speelmogelijkheden verder enorm beperkt waren. Het enige waar ik dus momenteel echt over kan praten is hoe de game racet. Met dit onderdeel zit het gelukkig wel goed. Je start niet in slome 100 PK auto's, maar je mag gelijk achter het stuur kruipen van superbolides en scheuren door de straten van bijvoorbeeld Tokyo. Dit voelt allemaal erg soepel aan en mensen die ervaring hebben met DiRT zullen dan ook al snel de moeilijkheidsgraad flink omhoog kunnen gooien om de echte ervaring te krijgen. Dit brengt natuurlijk wel het risico met zich mee dat je tijdens de race crasht. Hiervoor heet Codemasters een simpel systeem. Je kunt dan namelijk terugspoelen tot een paar seconden voor je crash, zodat je de fout niet nog een keer maakt. Je verdient dan wel minder geld, maar je hoeft tenminste niet de hele race overnieuw te doen.

Naast het standaard racen is er ook de mogelijkheid om bijvoorbeeld te gaan driften. Nu had ik hier wel wat ervaring mee door bijvoorbeeld Need for Speed en ik wist dat het principe berust op overstuur van de auto, iets waar ik bij de ANWB ooit nog een cursus over gevolgd heb. Toch was ik niet voorbereid op de reacties van de auto. De controle die je hebt is erg miniem en dit onderdeel is voor beginners dan ook vrij pittig. De bedoeling is bij een bocht heel snel een rappe draai te maken, waarna je door de rest van de bocht probeert te glijden. Bij mij betekende dit in het begin vooral crashen tegen muren als ik de bocht te hard nam of flink overstuur waardoor ik een 360 of meer maakte. Na flink wat oefenen leer je de fijne kneepjes wel, maar het vereist wel een totaal andere racestijl dan gewoon scheuren over een circuit.
Een punt waar de game echt dik in orde is, is het schademodel. De brokstokken vliegen werkelijk alle kanten op en je moet uitkijken dat jouw auto niet te veel lijdt. Met flink teveel snelheid een bocht in gaan betekent namelijk een muur aantikken en hoe harder je dat doet, hoe sneller het voorbij is. Frontale botsingen zijn eigenlijk altijd fataal, logisch ook, want je motor is dan gewoon gesloopt. De constante druk die er op je rust om snel te gaan, maar tegelijkertijd ook niet op alles wat los en vast zit te crashen, maakt de game een heerlijke ervaring om te spelen. Zeker met een stuurtje (PC-gamers hebben die wel, maar mensen met een X360 of PS3 kan ik dit ook adviseren) voel je je dan als een echte coureur.

bron:http://games.fok.nl/review.php?reviewid=25110